راه‌کارهایی برای برخورد مناسب با نق زدن و ناله کردن کودک

نق زدن و ناله کردن اغلب باعث رنجش و ناراحتی والدین می‌شود. این رفتارگاهی تا سنین نوجوانی و گاه تا زمانی که والدین جدی و مصمم هستند ادامه می‌یابد. اگر ناله و زاری فرزندتان را نادیده بگیرید، ممکن است رفتار او ادامه یابد و کاسه‌ی صبر شما را لبریز کند تا ناگزیر شوید او را کتک بزنید. وقتی عصبانی شدید نمی‌توانید رفتار خود را کنترل کنید و از تربیت فرزندتان ناامید می‌شوید. اگر فرزندتان با نق زدن و ناله کردن چیزی را از شما درخواست کرد، به او بگویید اگر چیزی می‌خواهی آرام و شمرده و بدون ناله کردن صحبت کن. قبل از هر برخورد سعی کنید به او بفهمانید که باید بدون ناله کردن درخواست خود را بیان کند.
والدین از ناله کردن و نق زدن فرزندشان متنفرند زیرا مایل نیستند از خواسته‌های فرزندشان پیروی کنند. ناسازگاری کودکان اغلب زمانی آشکار می‌شود که با یکی از خواسته‌های آنها مخالفت کنید. پس مقاومت نمایید و گریه و زاری او را نادیده بگیرید و تصمیم خود را تغییر ندهید و به او بگویید که اگر به ناله کردن ادامه دهد تنبیه خواهد شد؛ در این صورت یقین داشته باشید که موفق خواهید شد.
اکنون به نکته‌هایی کلیدی اشاره می‌کنیم که در برخورد با کودکان ناسازگار، به ویژه هنگامی که احساس می‌کنید از تربیت فرزندتان عاجز شده‌اید، مفید خواهد بود.
1. از خود بپرسید که آیا خصوصیات فرزندتان به شما شباهت دارد؟ گاهی اوقات با فرزندانی که شبیه ما هستند برخوردی ضعیف می‌کنیم زیرا از نقطه ضعف خودتان به خوبی آگاهیم. گاهی با فرزندانی که شباهتی به ما ندارند نیز برخوردی ضعیف می‌کنیم زیرا قادر به درک آنها نیستیم. وقتی متوجه شدیم که چرا برخوردی خاص با فرزندمان داریم و روش برخورد خود را بررسی و ارزیابی کردیم، آن‌گاه برخوردهایی مؤثرتر خواهیم داشت.
2. حتی هنگامی که متوجه می‌شوید واکنش‌هایی منفی در مقابل رفتار فرزندتان دارید و نمی‌توانید از مخالفت خود دست بردارید، به جای این که در فکر مخالفت باشید باید به تغییر آن فکر کنید.
3. حتی اگر موفق شوید رفتار فرزندتان را تغییر دهید، این تغییر در عرض یک شب امکان‌پذیر نخواهد بود و به زمان بیشتری نیاز دارد؛ بنابراین، انتظار تغییری صددرصد را نداشته باشید، 60 درصد تغییر در آغاز کار کافی است.
4. هرگز موجب خجالت و شرمساری فرزندتان نشوید و نگویید: «خجالت بکش» یا «دیگر دوستت ندارم». از موعظه‌های طولانی نیز خودداری کنید. بکوشید با عبارت‌هایی ساده و کوتاه (هر چه کوتاه‌تر بهتر) سخن بگویید و نکته‌ای را توضیح دهید.
5. آیا ناسازگاری فرزندتان ناشی از تحریک شدن به علّت‌ تماشای برنامه‌های تلویزیونی است؟
6. آیا ناسازگاری فرزندتان ناشی از تحریک شدن در اثر فعالیت زیاد است؟ برخی کودکان به برپایی پلی بین زمان تحرک و استراحت خود نیاز دارند، مانند: حمام گرفتن، خواندن داستان یا گوش دادن به نوار موسیقی.
7. بیشتر کودکان وقتی یاد می‌گیرند که نظر خود را بیان کنند، از رفتارهای ناسازگار دست می‌کشند. بسیاری از این مشکلات تا سه سالگی برطرف خواهد شد، در غیر این صورت به متخصص کودکان مراجعه کنید.
8. گاهی اوقات کودکان به هنگام بیماری ناسازگار می‌شوند.
9. به جای دقیق شدن در رفتار‌های فرزندتان، سعی کنید رفتارهای شایسته‌ی آنها را ببینید و با بوسیدن و در آغوش گرفتن و تحسین کردن به آنها جایزه دهید.
10. به یاد داشته باشید که یک انسان هستید. هیچ فنی وجود ندارد که همیشه و در همه جا مؤثر باشد. هیچ پدر و مادری هم صبر کامل ندارند. شما هم سعی نکنید یک انسان کامل باشید بلکه بکوشید تا جایی که می‌توانید کامل باشید و میزان توانایی خود را از یاد نبرید.
منبع مقاله :
سیگل، الینور، سیگل، لیندا؛ (1393)، کلیدهای رویارویی با مشکلات رفتاری کودکان، ترجمه‌ی مسعود حاجی‌زاده، تهران: موسسه انتشارات صابرین، چاپ پانزدهم.